อัตตา, อาตมัน แปลว่า ตัวตน ; โดยปกติแล้วกล่าวได้ว่าโดยสภาวธรรมชาติของปุถุชนอันมีมาแต่การเกิด
ย่อมยึดมั่นมองเห็นชีวิต ซึ่งก็คือขันธ์๕ ว่าขันธ์ใดขันธ์หนึ่ง หรือทั้งหมด
ว่าเป็นอัตตาคือตัวตนหรือเป็นของตัวของตนอย่างแท้จริง หรือยึดถือว่าอัตตา(ตัวตน,หรือเป็นของตัวตน)ไปเนื่องด้วยขันธ์ ๕ โดยอาการอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังเช่น
ความเชื่อถือความยึดถือในวิญญาณในลักษณาการของเจตภูต ก็คือ
ความเชื่อว่าวิญญาณอันเป็นกองหนึ่งของขันธ์ ๕ เป็นอัตตาหรือเป็นของตัวตน, หรือการเชื่อว่าตัวตนเป็นของตน
ที่มีมาแต่กำเนิดโดยไม่รู้ตัว เหตุเพราะว่า
สามารถบังคับบัญชารูปขันธ์ให้กระทำอะไรก็ได้ดังประสงค์
ดังนั้นจึงแอบหลงเข้าใจไปโดยไม่รู้ตัวว่า
รูปขันธ์จึงย่อมเป็นของตัวของตนหรืออยู่ในอำนาจตน, อนึ่งพึงระลึกเข้าใจด้วยว่า
ความเชื่อ,ความคิดเห็นในเรื่องอัตตาดังนี้
มีทั้งที่เกิดขึ้นและเป็นไปอย่างรู้ตัวด้วยเข้าใจผิด
และเป็นไปในลักษณะนอนเนื่องอยู่ในจิต
มีความเชื่อหรือทิฏฐินี้อยู่แต่ไม่รู้ตัว
แต่พร้อมที่จะเกิดขึ้นมาหรือพลุ่งพล่านขึ้นมาซึมซาบขึ้นย้อมจิตเมื่อประสบกับอารมณ์ต่างๆ
จึงเป็นไปในลักษณะเดียวหรืออันเดียวกับอาสวะกิเลสนั่นเอง
จึงเป็นไปด้วยอวิชชาเช่นกัน คือ เกิดขึ้นและเป็นไปเช่นอาสวะกิเลสด้วยความไม่รู้
และโดยไม่รู้ตัวอีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น